تو که حرف می زنی...

♥   تو ؛
               معــــــنای عشقی ...

♥ ♥   تو  ؛

              تمااااااااام  منی، کیارش ...

این روزها به زیبا ترین وجه ممـــــکن ، حرف می زنی جوانه ی گندم من ؛

 کلمات را پشت سر هم می گویی ؛
کلماتی پُر از بدعت و تازگی ...
انقدر تازه که بیش از نیمشان را ، اول بارست که می شنوم

 جمله هم می گویی ؛
جملاتی زیبا و باورنکردنی ...
برای وصف زیبایی جمله گفتنت ، کلمه ای پپدا نکردم که لایق باشد ، که عطشم را بخواباند !

 همین قدر بدان ، تو که حرف می زنی ؛
دیوانگی در من دست و پا می زند...

 عشق لایزالم ؛

 حتــــم دارم روزی که این نوشته ها را می خوانی ؛
لبخند ملیحی بر لبانت نقش بسته ...

 لبخندی از سر شوق ، از خاطرات خوش کودکی.
لبخندی از روزهای اول جمله گفتنت ...
که برایت باور نکردنی ست این گونه بودنت را ، این گونه کوچک و تازه کار بودنت را ...
 

 عزیز بی همتای من ؛

 فردا ، تو می خوانی و تصور می کنی و لبخند می زنی ،
امروز ، من می نویسم و تصور می کنم و لبخند می زنم ...
 
تو برای دیروزت ، برای تمام کوچک بودن و شیرینی ات ،
من برای فردایت ، برای تماااااام مرد بودن و منش و بزرگ بودنت ...
 

 چقـــــدر دوستت دارم ؛
چقدر بی اندازه ، چقدر بی تاااااا... 
 

 کیارشم ؛
 
من خدا را به بهترین نام هایش قسم دادم ؛
برای خوشبختی تو...

  می دانی ؛

 به نظر من نمیشه ، محاله!!!!!!!!

 اینکه من ، بتونم یک بچه ی دیگه رو غیر از تو ، این همـــــــــــه دوست داشته باشم

تو همــــــــه ی منی

 تماااام روح و دل و قلب و جاااااانم

  خوب باش فرشته کوچک من ...

♥ ♥ عـــــاشقتـــــــــم دونــــــــــــه بــــــــااااااااادومـــم  ♥ ♥